ذخیره سازی ( Network Attached Storag - NAS )
در روش ذخیره سازی NAS یا Network Attached Storage هارددیسکها بر روی یک سرور قرار دارد که به آن NAS Storage گفته میشود و سپس این هاردها را در شبکه برای دستگاههای دیگر به اشتراک میگذاریم. در واقع از طریق پروتکل TCP/IP به استوریج متصل میشویم و از آن سرویس میگیریم. این استوریجها به سادگی، فضایی مرکزی، محلی و بسیار در دسترس را برای ذخیره سازی فایلها و فولدرهای حیاتی برای هر سازمانی را با قیمتی مناسب (نسبت به SAN) فراهم میکنند.
در این روش، مدل دسترسی به اطلاعات File level Access است یعنی باید بر روی استوریجهای NAS، ویندوز بهینه شده مخصوص استوریج نصب کنیم. تفاوت عمده SAN با NAS در Block Level بودن SAN است. ویژگی File level Access باعث میشود اطلاعات با سرعت پایینی خوانده شود و ترافیک شبکه LAN را افزایش میدهد. مزیت آن این است که مدیریت فضاها به صورت متمرکز انجام میشود.
این دستگاه ها دارای سیستمعامل هستند و از ویندوز نسخه Storage Server استفاده میشود مانند نسخه مایکروسافتی آن به نام Windows 2012 Storage Server، در این ویندوز سرویسهایی مانند DHCP و Active Directory قابلیت فعالسازی ندارد و در عوض قابلیتهای به اشتراکگذاری فایلها (File Sharing) بهینهتر شده است. از NAS معمولا برای File Sharing و Home Directory استفاده میشود.
ذخیره سازی (Storage Area Network : SAN)
ذخیره سازی SAN یا Storage Area Network به شبکهای از استوریجها گفته میشود و استوریجی با دسترسی Block level برای سرور در دیتاسنتر است یعنی میتواند بدون واسطه و مستقیم به بلاکهای هارد دیسک دسترسی پیدا کرد که این روش سرعت بالایی دارد. هنگامی که صحبت از انعطاف پذیری و تطبیق پذیری به میان میآید، هیچ فناوریای بر استوریجهای سطح بلاک (Block level Storage) برتری ندارد.
این استوریجها برای تقریباً هر نوع کاربرد از جمله ذخیره سازی فایل، ذخیره سازی پایگاه داده، فضای مربوط به فایل سیستمِ ماشین مجازی (VMFS) و … با سرعت بسیار بالا قابل استفاده هستند. با این تجهیزات، شما میتوانید انواع فایل سیستمها را در فضای ذخیره سازی قرار دهید بنابراین اگر شما از ویندوز استفاده میکنید، فضای شما با NTFS و اگر از VMware Server استفاده مینمایید با VMFS فرمت میشود.
هدف در این روش، ارسال اطلاعات بین سرورها و دستگاههای ذخیره ساز است یعنی فقط خواندن و نوشتن اطلاعات انجام میشود سرویسهایی مانند وب و یا ایمیل در آن ارایه نمیشود. در سازمانهای بزرگ با تعداد زیادی سرور، کارایی و انعطاف پذیری بیشتری نسبت به DAS را ارایه میدهد و در عین حال که هزینه سخت افزار آن بیشتر است اما باعث صرفهجویی در هزینه میشود.
اگر قرار باشد به فضای ذخیره سازی فعلی خود هارد دیسکی اضافه کنید میتوانید به راحتی منابع ذخیره سازی اطلاعات خود را افزایش دهید، این امر میتواند در کاهش فضای مصرفی در اتاق سرور یا دیتاسنتر تاثیرگذار باشد.
هزینههای سازمان نیز کاهش پیدا میکند زیرا برای اضافه کردن هارد دیسکهای بیشتر، دیگر نیازی به اضافه کردن سرور جدید در شبکه نیست. بسیاری از دستگاههای SAN و NAS، میتواند به عنوان دستگاههای DAS نیز استفاده شود. تعاریف و استانداردهای شبکه SAN را سازمانی به نام SNIA به وجود آورد و امروزه بسیاری از شرکتها از این تکنولوژی استفاده میکنند.
این نوع استوریجها برای انجام فرآیندهای بکاپ گیری و پیادهسازی Disaster Recovery بسیار کارآمد هستند. در یک SAN میتوان به راحتی اطلاعاتی را از هارد دیسکهای یک SAN به SAN دیگر منتقل کرد و حتی کوچکترین ارتباطی با سرور اصلی مالک اطلاعات برقرار نمیشود و این عدم وابستگی اطلاعات به سرورها، بکاپ گیری را بسیار کارا میکند.
ذخیره سازی مبتنی بر نوار (Tape Drive)
یکی از تکنولوژی های پرکاربرد ذخیره سازی اطلاعات در میان تجهیزات شبکه، تکنولوژی Tape است. اساساً این تکنولوژی از قدیمی ترین تکنولوژی های ذخیره سازی اطلاعات است اما این قدمت به معنای منسوخ شدن آن نیست، بطوریکه هم اکنون بسیاری از سازمان ها برای تهیه نسخ پشتیبان (بکاپ) از اطلاعات شبکه خود و آرشیو آن ها به این تکنولوژی رجوع می کنند.
علت این انتخاب عمدتاً به دلایل زیر است:
• Tape ها فضای بیشتری را نسبت به سایر ادوات ذخیره سازی اطلاعات در اختیار قرار می دهند.
• در مقابل حجم زیاد ذخیره سازی، کم هزینه هستند.
• طول عمر Tape ها نسبت به سایر دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات بالاست.
• این مدیا ها طول عمری بالاتری دارند و در مصرف برق نیز صرفه جویی می کنند.
چنانچه بخواهیم برای تهیه بکاپ به طور مثال از تکنولوژی دیگری مانند هاردهای SSA یا SATA یا SSD استفاده کنیم، هزینه ای که بابت هر ترابایت می پردازید چیزی حدود 6 الی 10 برابر نسبت به حالتی خواهد بود که تکنولوژی Tape بکار برید.